دکتر ابراهیم فیاض

بهاییت و وهابیت بهترین نمونه های روشنفکری دینی

استاد دانشگاه امام صادق(ع) با بیان اینکه در ایران روشنفکر دینی وجود ندارد، تصریح کرد: بهائیت و وهابیت بهترین نمونه‌های روشنفکری دینی هستند و از این دو بالاتر نداریم.
به گزارش فارس ابراهیم فیاض استاد دانشگاه امام صادق(ع) در همایش روشنفکری دینی که از سوی کانون اندیشه جوان بعد از ظهر امروز یکشنبه در دانشگاه امیر کبیر برگزار شد، طی سخنانی با موضوع تمایز روشنفکری دینی با روشنفکری مذهبی، با بیان اینکه روشنفکری از یهودیسم علیه مسیحیت برمی‌آید و نقد آن را بر عهده می‌گیرد، روشنفکری را مفهومی غیردینی دانست و افزود: روشنفکری متفاوت از روشنگری است، هر چند خود روشنفکری نتیجه روشنگری با فاصله 300 سال است، بدین معنی که روشنگری چندین اومانیسم را طی کرده و به روشنفکری رسیده است. 
فیاض با بیان اینکه یا باید روشنفکری را قبول کنیم و یا خدا را، اظهار داشت: اگر روشنفکری و بخصوص روشنفکری دینی را قبول کنیم، به شدت از مرز خدا دور می‌شویم چون روشنفکری دینی از روشنفکری غیردینی بدتر و افراطی‌تر است.
استاد دانشگاه امام صادق(ع) افزود: روشنفکر دینی می‌خواهد جای خدا بنشیند و دین‌ساز باشد، ولی ما در طول تاریخ ندیده‌ایم که کسی روشنفکر دینی باشد و خود را خدا نداند.
فیاض بهائیت را بزرگترین نمونه روشنفکری دینی عنوان کرد و گفت: اولین قدم در روشنفکری دینی، نفی نظریه انسان کامل، نفی پیامبر و نفی واسطه وحی است و تنها چیزی که یک روشنفکر قبول دارد، خدا است که آن را هم در نهایت تجلی یافته در خود می‌داند.
وی در خصوص روشنفکری در ایران با بیان اینکه من اصلاً روشنفکر دینی در ایران نمی‌بینم، تصریح کرد: روشنفکری در ایران مقلد یک فرقه فکری از غرب است و همانند ماکت عمل می‌کند.
استاد دانشگاه امام صادق(ع) با اشاره به اینکه به اصطلاح روشنفکران دینی در ایران از بهائیت و وهابیت هم عقب‌تر هستند خاطرنشان ساخت: روشنفکر دینی بالاتر از بهائیت در ایران نداریم.
وی افزود: بهترین پروتستانتیزم اسلامی همین بهائیت است، چرا که تفسیری یهودی از اسلام و شیعه است و مرکز آن نیز در اسرائیل قرار دارد.
فیاض وهابیت را بزرگترین جریان روشنفکری اهل سنت عنوان کرد و افزود: دولت‌هایی که وهابیت را پرورش داده‌اند نیز خود دولت‌های مدرنیسم جهان عرب هستند.
استاد دانشگاه امام صادق(ع) در توضیح اینکه در ایران روشنفکر دینی وجود ندارد اضافه کرد: هیچ کدام از کسانی که روشنفکر دینی نامیده می‌شوند همانند لوتر نیستند که آشنایی با دین داشته باشند، بلکه آنها آنچه در روشنفکری دینی خود مطرح می‌کنند، بر اساس مشاهده یک سری سنت‌ها است و به جهت آنکه مطالعه‌ دینی هم ندارند همان را که در جامعه می‌بینند مبنا قرار داده و آن را به نقد می‌کشند و از این روی آنان روشنفکر مذهبی هستند نه روشنفکر دینی.
فیاض اضافه کرد: روشنفکر دینی آن است که بر اساس شاخص‌های موجود و آنچه در کتاب‌های دینی موجود است به نقد بپردازد، لذا آنچه به اصطلاح‌ روشنفکران دینی انجام می‌دهند، بسیار ابتدایی است.

وی در پایان شریعتی و جلال آل احمد را از نمونه افراد موفق در حوزه روشنفکری مذهبی در ایران دانست.