خط خطى روى اعتبار
خط خطى روى اعتبار
ارتباط شناسی دانش و نوآوری
ارتباط شناسی دانش و نوآوری
1 – "ارتباط شناسی" به مطالعه علم ارتباطات یک جامعه می پردازد؛ به چگونگی "تولید معنا" و چگونگی "نماددار" شدن معانی انسانی در طول گذشته، حال و آینده. یعنی ارتباطات هم به "تاریخ" و هم به "جغرافیا" و هم به "آینده نگری" می پردازد. ارتباط شناسی از یک سو علمی است به سابقه ی قدمت انسان بر روی زمین و از طرف دیگر دانشی است بسیار نو.
انسان بدون ارتباطات و زبان نمی توانست وجود داشته باشد ولی باز تولید دانش به معنای جدید، مختص به زمان جدید می باشد.
2 – بر اثر انقلاب فناوری پس از جنگ جهانی دوم، "انقلاب ارتباطی" به وجود آمد و آن خلق فناوری "صفر و یک" و یا "دیجیتال" بود. فناوری "صفر و یک" بی نهایت احتمالات را به خود می پذیرد و این بی نهایت را ه های ارتباطی را به وجود می آورد. فناوری قبلی ارتباطات به فناوری آنالوگ مشهور بود که قدرت انتخاب کمتر به انسان می داد. پس ارتباطات نیز در محدودیتی خاص، تعریف می شد. امروزه "رسانه های جهانی" به وجود آمده اند که بر آنند ارتباطات را جهانی سازند و "رسانه های دو طرفه" مانند اینترنت آمده است برای ارتباطات دو طرف تلاش می کنند که همگی "ارتباطات آینده" را شکل می دهند. ادامه مطلب...
نظریه شیعی زمان و نوآوری
نظریه شیعی زمان و نوآوری
1. نوآوری در زمان رخ می دهد; به عبارت دیگر آنچه زمانه را غیرگذشته می کند، نوآوری است. اینکه چگونه زمانه عوض می شود که نوآوری محسوب می شود، معرض و محل ظهور مکاتب فلسفی است. آیااین خود زمان است که تحول می پذیرد و نوآوری به وجود می آید یا آنچه مظروف زمان است عوض می شود و نوآوری پدیدار می شود؟
2. در مکتب اول، بنا بر این است که زمان یک مقوله واقعی است که محیط بر دیگر اشیاء است و این (نسبت ارتباطی) است که زمان اشیاءرا تعیین می کند. پس در این مکتب، اشیاء دارای تفاوت زمانی می باشند، به گونه ای که با کمترین حرکت (به معنای عام آن)، این نسبت عوض و دگرگون می شود، پس زمان آن شی ء نیز تغییر می کند، پس زمان و شی ء در یک پیوند تنگاتنگ وجودی قرار دارند. ادامه مطلب...